|
درباره وبلاگ  به وبلاگ آشنایی با کامپیوتر خوش آمدید موضوعات
آرشيو وبلاگ 
Tropik شنبه 3 آذر 1391برچسب:, :: 19:38 :: نويسنده : arman razmbar
کارت صدا یکی از عناصر سخت افزاری استفاده شده در کامپیوتر است که باعث پخش و ضبط صدا( صوت) می گردد. قبل از مطرح شدن کارت های صدا ، کامپیوترهای شخصی برای پخش صدا ، صرفا" قادر به استفاده از یک بلندگوی داخلی بودند که از برد اصلی توان خود را می گرفت . در اواخر سال 1980 استفاده از کارت صدا در کامپیوتر شروع و همزمان با آن تحولات گسترده ای در زمینه کامپیوترهای چند رسانه ای ایجاد گردید. در سال 1989 شرکت Creative labs کارت صدای خود را با نام Creative Labs soundBlaster Card عرضه نمود. در ادامه شرکت های متعدد دیگری تولیدات خود را در این زمینه عرضه نمودند. مبانی کارت صدا یک کارت صدا دارای بخش های متفاوت زیر است : یک پردازنده سیگنال های دیجیتال (DSP) که مسئول انجام اغلب عملیات( محاسبات ) مورد نظر است . یک مبدل دیجتیال به آنالوگ (DAC) یک مبدل آنالوگ به دیجیتال(ADC) برای صوت ورودی به کامپیوتر حافظه ROM و یا Flash برای ذخیره سازی داده یک اینترفیس دستگاههای موزیکال دیجیتالی (MIDI) برای اتصال دستگاه های موزیک خارجی کانکنورهای لازم برای اتصال به میکروفن و یا بلندگو یک پورت خاص " بازی" برای اتصال Joystick اغلب کارت های صدا که امروره استفاده می گردد از نوع PCI بوده و در یکی از اسلات های آزاد برد اصلی نصب می گردند. کارت های صدای قدیمی عمدتا" از نوع ISA بودند. اکثر کامپیوتر های جدید کارت صدا را بصورت یک تراشه و بر روی برد اصلی دارند. در این نوع کامپیوترهای اسلاتی برروی برد اصلی استفاده نشده وبدین ترتیب یک اسلات صرفه جوئی شده است ! SoundBlaster Pro بعنوان یک استاندارد در دنیای کارت های صدا مطرح است . شکل زیر یک نمونه از این نوع را نشان می دهد. اغلب تولید کنندگان کارت صدا از مجموعه تراشه های مشابه استفاده می نمایند.پس از طراحی تراشه های فوق توسط شرکت های مربوطه تولید کنندگان کارت صدا، امکانات و قابلیت های دلخواه خود را به آنها اضافه می نمایند. کارت صدا را می توان به یکی از دستگاههای زیر متصل نمود : هدفون بلندگو (Speaker) یک منبع ورودی آنالوگ نظیر : میکروفن رادیوضبط صوت و CD player یک منبع ورودی دیجیتال نظیر CD-Rom یک منبع آنالوگ خروجی نظیر ظبط صوت یک منبع دیجیتال خروجی نظیر CD-R عملیات کارت صدا یک کارت صدا قادر به انجام چهار عملیات خاص در رابطه با صدا است : پخش موزیک های از قبل ضبط شده ( از CD فایل های صوتی نظیر mp3 و یا Wav ) بازی ویا DVD ضبط صدا با حالات متفاوت ترکیب نمودن صداها پردازش صوت های موجود عملیات دریافت و ارسال صوت (صدا) برای کارت صدا از طریق بخش های DAC و ADC انجام می گیرد. پردازش های لازم و مورد نیاز بر روی صوت توسط DSP انجام می گیرد و بدین ترتیب عملیات اضافه ای برای پردازنده اصلی کامپیوتر بوجود نخواهد آمد. تولید صوت فرض کنید، قصد داشته باشیم که از طریق میکروفن صدای خود را به کامپیوتر انتقال دهیم . در این حالت کارت صدا یک فایل صوتی با فرمت wav را ایجاد و داده های ارسالی توسط میکروفن در آن ذخیره گردند.فرآیند فوق شامل مراحل زیر است : کارت صدا از طریق کانکنور میکروفن سیگنال های پیوسته و آنالوگی را دریافت می دارد. از طریق نرم افزار مربوطه نوع دستگاه ورودی برای ضبط صدا را مشخص می نمائیم . سیگنال آنالوگ ارسالی توسط میکروفن بلافاصله توسط تراشه مبدل آنالوگ به دیجیتال (ADC) تبدیل و یک فایل حاوی صفر و یک تولید می گردد. خروجی تولید شده توسط ADC در اختیار تراشه DSP برای انجام پردازش های لازم گذاشته می شود. DSP توسط مجموعه دستوراتی که در تراشه دیگر است برنامه ریزی برای انجام عملیات خاص می گردد. یکی از عملیاتی که DSP انجام می دهد فشرده سازی داده های دیجیتال به منظور ذخیره سازی است . خروجی DSP با توجه به نوع اتصالات کارت صدا در اختیار گذرگاه داده کامپیوتر قرار می گیرد. داده های دیجیتال توسط پردازنده اصلی کامپیوتر پردازش و در ادامه برای ذخیره سازی در اختیار کنترل کننده هارد دیسک گذاشته می شوند.. کنترل کننده هارد دیسک اطلاعات را بر روی هارد و بعنوان یک فایل ضبط شده صوتی ذخیره خواهد کرد. شنیدن صوت مراحل شنیدن ( گوش دادن ) به صوت بشرح زیر می باشد ( برعکس روش گفته شده در ارتباط باضبط صوت) داده های دیجیتال از هارد دیسک خوانده شده و در اختیار پردازنده اصلی قرار می گیرند. پردازنده اصلی داده ها را برای DSP موجود بر روی کارت صدا ارسال می دارد. DSP داده های دیجیتال را ازحالت فشرده خارج می نماید. داده های دیجیتال غیرفشرده شده توسط DSP بلافاصله توسط مبدل دیجیتال به آنالوگ(DAC) پردازش و یک سیگنال آنالوگ ایجاد می گردد. سیگنال های فوق از طریق هدفوق و یا بلندگو قابل شنیدن خواهند بود. كارت صدا یكی از عناصر سخت افزاری رایانه است كه باعث پخش و ضبط صدا می گردد. قبل از گسترش كارت های صدا، صدا در رایانه توسط بلند گوهای داخلی ایجاد می شد. این بلند گوها توان خود را از برد اصلی می گرفتند. استفاده از كارت صدا از اواخر سال ۱۹۸۰ شروع شد. در حال حاضر شركت های متعددی تولیدات خود را در این زمینه به بازار عرضه می كنند. كارت صوتی همانند كارت گرافیكی بر روی برد اصلی نصب می شود و در پشت آن چند فیش برای میكروفن و بلند گو قرار دارد. وظیفه كارت صدا آماده سازی سیگنال ها جهت پخش و دریافت سیگنال های ورودی از میكروفن و آماده كردن آنها برای ذخیره در رایانه است. كارت صدا، كارت صوتی نیز نامیده می شود و در بسیاری موارد می تواند اصواتی با كیفیت بسیار عالی تولید كند. صوت، یك سیگنال آنالوگ است كه به صورت موج پیوسته انتشار می یابد. رایانه همواره در حال پردازش سیگنال های آنالوگ است، زیرا این سیگنال ها دائماً در حال تغییرند. در واقع لازم است كه سیگنال های آنالوگ به بیت های رقمی (دیجیتال) تبدیل شوند. این عمل توسط وسیله ای به نام Analog to Digital Convertor ADC)) صورت می گیرد. سیگنال های دیجیتالی تولید شده مجدداً باید به سیگنال های آنالوگ تبدیل شوند تا بتوانند به وسیله بلند گو پخش شوند. این عمل توسط سخت افزار دیگری به نام DACصورت می گیرد. صداهای دیجیتال به فضای زیادی بر روی دیسك نیاز دارد. بنابراین به جای ذخیره صدا آن را ایجاد می كند. این عملیات شبیه سازی صوتی نام دارد و به روش های زیر صورت می گیرد: FM -1(مدولاسیون بسامد): این روش به صورت كاملاً مصنوعی صدا را ایجاد می كند و برای ساخت آن از دو موج سینوسی استفاده می كند. ۲- جدول موجی (صدای موجی): این روش كم هزینه و واقعی تر است. در این حالت از تمامی وسایل موسیقی نمونه گیری شده است و صدای دیجیتالی تولید شده در یك جدول موج ذخیره شده است. در صورتی كه یك برنامه به صدایی احتیاج داشته باشد این جدول موج چه در كارت صدا و چه در دیسك، صدای واقعی را به برنامه می دهد. فایل های صوتی با پسوند Wav در ویندوز صداهای واقعی هستند كه از جدول موج استفاده می كنند. بنابراین آهنگسازان حرفه ای ترجیح می دهند این گونه كارت های صدا را استفاده نمایند. این صداها در تراشه های رام كارت صوتی ذخیره می شوند و در نتیجه بسیاری از تولید كنندگان بزرگ بودن حافظه جدول صوتی را دلیل مرغوب بودن كارت صدا می دادند. ۳- ) MIDIرابط دیجیتالی ادوات موسیقی): این روش برخلاف روش قبلی صدای تولید شده را ضبط نمی كند، بلكه اطلاعات صدا مانند كوك، دوام، بلندی و سایر موارد را ضبط می كند. این اطلاعات در یك قالب استاندارد در فایل ذخیره می شود و یا به یك وسیله موسیقی جهت اجرا ارسال می شود. بنابراین یك فایل MIDI مجموعه ای از دستور العمل ها در مورد چگونگی اجرای نت هاست. نكته: فایل های MIDI جهت برقراری ویدئو كنفرانس ها و پخش فیلم در اینترنت به كار می روند. ۴- نمونه سازی فیزیكی:این روش نسبتاً جدید است و بسته به نوع ساز شبیه سازی شده است. با اینكه دارای صدای خوبی است اما بار زیادی بر پردازنده اصلی وارد می سازد. اجزای تشكیل دهنده كارت صدا - پردازنده سیگنال های دیجیتال كه عملیات مورد نظر را انجام می دهند. - مبدل آنالوگ به دیجیتال (ACD) برای صوت ورودی به رایانه - مبدل دیجیتال به آنالوگ (DAC) - حافظه ROM یا فلش جهت ذخیره سازی اطلاعات - اینترفیش دستگاه های موزیكال دیجیتالی (MIDI) جهت اتصال دستگاه های موزیك خارجی - كانكتورهای لازم جهت اتصال به میكروفن یا بلند گو - پورت مخصوص بازی برای اتصال Joystick كارت های صوتی قدیمی عمدتاً از نوع ISA بوده اند، اما كارت صداهای امروزی از نوع PCI هستند كه بر روی برد اصلی نصب می گردند. بیشتر مادربردها در حال حاضر كارت صدا را به صورت یك تراشه بر روی برد اصلی دارند. انواع اتصال كارت صدا به رایانه - بلند گو (Speaker) - یك منبع ورودی آنالوگ (میكروفن ضبط صوت و CD-Player) - یك منبع ورودی دیجیتال نظیر CD-ROM - یك منبع آنالوگ خروجی نظیر ضبط صوت - یك منبع دیجیتال خروجی شنیدن صوت مراحل شنیدن صوت بر خلاف روش تولید صدا می باشد كه در زیر شرح داده شده است: ۱- داده های دیجیتال از هارددیسك خوانده می شود و سپس در اختیار پردازنده اصلی قرار می گیرد. ۲- پردازنده اصلی داده ها را برای DSP موجود بر روی كارت صدا ارسال می كند. 3- DSP داده های دیجیتال را از حالت فشرده خارج می كند. ۴- داده های دیجیتال غیر فشرده شدن توسط DSP بلافاصله با مبدل دیجیتال به آنالوگ (DAC) پردازش و یك سیگنال آنالوگ ایجاد می كنند. این سیگنال های ایجاد شده از طریق هدفن یا بلند گو شنیده خواهد شد. عملیات كارت صدا كارت صدا چهار عملیات خاص در ارتباط با صدا انجام می دهد: - ضبط صدا با حالات متفاوت - پخش موزیك های از قبل ضبط شده مانند: MP3، Wav و یا DVD - تركیب نمودن صداها - پردازش صوت های موجود تولید كنندگان كارت صدا شركت های مختلفی كارت صدا را می سازند. مهم ترین این سازنده ها عبارتنداز شركت های: Creative-S3- Trident Yamaha- Ensoniq- Cirrus Logic- ِِِDiammond- ESS- Opti 931- Opti 933- 3DJ- 3DX-Genius- Asound در هنگام خرید كارت صدا به چه نكاتی باید توجه كرد؟ به دلیل این كه مادربردهای جدید دارای كارت صدا به صورت سرخود می باشند، بنابر این دیگر نیازی نیست كه كارت صدا را به صورت جداگانه خریداری نمود. جز در مواردی كه برای كارهای حرفه ای از كارت صدا استفاده می شود. دو نوع استاندارد اختصاصی برای كارت های صدا وجود دارد. (استاندارد Adlih و Sound Blaster) اغلب كارتهای صوتی با Sound Blaster سازگاری دارند. با توجه به این كه كارت صوتی نباید با این استاندارد به راه انداز خاصی نیاز داشته باشد. به غیر از استانداردهای ذكر شده، استانداردهای دیگری هم وجود دارند. اكثر برنامه های كاربردی صوتی برای محصولاتی نوشته می شوند كه عمومیت دارند. برای همین بیشتر سازندگان، كارت های صوتی خود را تحت این دو استاندارد می سازند. نكته: بیشتر بازی های تحت داس ازكارت های صوتی با استانداردهای ساوند بلاستر، ساوند بلاستر ۱۶ و ساوند بلاستر پرو استفاده می كنند. در حال حاضر بیشتر سی دی رام ها دارای فیش ورودی هدفون یا بلند گو هستند. بدین ترتیب می توان از صداهای آن ها استفاده كرد. اما در صورتی كه صدای بهتری می خواهید می توانید ازكارت صدا استفاده نمایید. انواع رابط ها جهت دریافت و ضبط از طریق كارت صدا لازم است رابط های زیر وجود داشته باشد: - رابط ورودی: این رابط برای ورود داده های صوتی استفاده می شود كه دارای انواع مختلفی می باشند. - رابط خروجی: این رابط جهت ارسال سیگنال ها از كارت به وسایل خارج از رایانه به كار می رود. یك سر كابل به كارت صوتی و سر دیگر آن به بلندگو و یا هدفون و سیم های استریو وصل می شود. _ رابط صوتی ویژه سی دی: این نوع رابط ها جهت ارتباط بین دیسك گردان، سی دی و كارت صوتی می باشد و اگر این ارتباط برقرار نشود دیسك های سی دی صوتی پخش نمی شود و در این حالت صدا تنها از طریق خروجی گوشی(هدفون) شنیده می شود. رابط میدی بازی: اكثر كارت های صوتی دارای این رابط می باشند. این رابط ۱۵ پایه دارد و D شكل است و می توان به وسیله آن از ارگ های الكترونیكی، موسیقی را دریافت و به صورت فایل بر روی سی دی ذخیره كرد. پردازنده كارت صوتی در كارت صداهای جدید تراشه مخصوصی به نام DSP اضافه شده است. كه مخفف Digital Signal Processor می باشد. این تراشه رایانه را از انجام پردازش سیگنال های صدا، پارازیت گیری، فشرده سازی داده ها و موارد دیگر معاف می دارد. كارت صوتی دوطرفه همزمان در این نوع كارت صدا داده ها می توانند در دو مسیر همزمان جریان داشته باشند. روی كارت صداهای دوطرفه عبارت Full doplisk نوشته می شود. بیشتر كارت صداهای جدید دارای این قابلیت می باشند. با این كارت ها برای مكالمه تلفنی بهتر از طریق رایانه استفاده می شود. حافظه كارت صدا در بیشتر كارت صداهای نوع آیزا حداقل ۲ مگابایت حافظه رم با نام حافظه نمونه سازی وجود دارد. این نوع حافظه جهت حفظ صداهای جدول موج و صداهایی كه خود كارت می سازد استفاده می شود. اما در نوع كارت های پی سی آی احتیاجی به حافظه نمونه سازی نیست. زیرا پهنای باند در این نوع كارت ها بزرگ می باشد و صداها بر روی حافظه اصلی رایانه قرار می گیرد. استریو فونیك یا مونو فونیك كارت های مونوفونیك صدا را از یك منبع پخش می كنند كه به آن مونو یا یك كاناله می گویند. در صورتی كه كارت های استریوفونیك به طور همزمان و از دو منبع مختلف پخش می شود. بعضی از برنامه های كاربردی صدای استریو را پشتیبانی نمی كنند. كارت های استریو گران قیمت تر از مونو می باشد. بیشتر كارت های صوتی دارای یك ورودی استریو یا دو ورودی مونو هستند. نكته: در بیشتر كارت های صوتی حداقل ۱۶ بیت لازم است، اما برخی دیگر از ۲۴بیت و بیشتر استفاده می كنند. صدای سه بعدی برای استفاده از صدای سه بعدی لازم است از كارت صدا و یا بلندگوی مخصوص و نیز برنامه ای كه جلوه های صوتی صدای سه بعدی را مورد پشتیبانی قرار دهد، استفاده نمود. عیب یابی كارت صدا - اگر پس از نصب یك كارت صدای جدید در بعضی برنامه ها دچار مشكل صدا شوید، باید تنظیم های برنامه ها را از نو تعیین كنید. لازم است بعضی برنامه ها را دوباره نصب نمود تا با كارت جدید كار كند. - اگر در بعضی برنامه ها صدا وجود دارد ولی هماهنگ با اعمال روی صفحه نیست لازم است برنامه های دیگر را ببندید تا برنامه در حال اجرا بتواند بر همه منابع دسترسی پیدا كند. - گاهی اوقات صدای خش خش و یا وزوز از بلندگو پخش می شود دلیل آن مزاحمت كارت های جانبی دیگر می باشد. در این صورت لازم است جای شكاف كارت صوتی را عوض كرد. اگر باز هم اشكال رفع نشد باید كابل های برق نزدیك به كارت صوتی را از آن دور كرد. - اگر صدایی از بلندگوهای رایانه به گوش نمی رسد اعمال زیر را انجام دهید: * محل اتصال بلندگو به منبع تغذیه چك كنید. * پیچ تنظیم بلندی صدا را تنظیم نمایید. * سیم اتصال بلندگو به كارت را چك كنید. * صدا را در برنامه های نصاب بررسی نمایید. * برنامه راه انداز كارت صوتی را دوباره نصب كنید.
صفحه قبل 1 صفحه بعد |
||||||||||||
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب
|
||||||||||||
 |
<-PollName->
آمار
وب سایت:
<-PollName->
تبادل
لینک هوشمند